ویدیو: کابین جنگنده اف-۱۴ تامکت را ببینید

یکی از ویژگی‌های خاص جنگنده‌ی اف-۱۴ تامکت، کابین دونفره‌ی آن بود؛ چیزی که در بیشتر جنگنده‌های مدرن دیده نمی‌شود، مگر در نسخه‌های آموزشی مثل برخی مدل‌های اف-۱۶.در نمایشگاه هوایی نیروهای مسلح آمریکا در سال ۱۹۹۷، یعنی ۲۵ سال پس از ورود اولین اف-۱۴ها به نیروی دریایی، دو افسر نیروی دریایی آمریکا توضیح دادند که چرا کنترل این جنگنده نیاز به دو نفر داشت.پخش از رسانهآپاراتلایکیکی از افسرها می‌گوید اف-۱۴ «قوی‌ترین راداری را دارد که تا آن زمان روی یک جنگنده نصب شده بود و شاید دیگر هرگز مانندش را نبینیم.» کار با این رادار قدرتمند به‌قدری پیچیده بود که نیاز به یک نفر داشت تا فقط آن را پایش کند؛ بدین شکل خلبان می‌توانست بدون حواس‌پرتی روی هدایت هواپیما تمرکز کند.رادار اف‌-۱۴ در نوک تیز دماغه‌ی هواپیما جا دارد. پشت آن، کابین جلو و عقب هواپیما دیده می‌شود که هرکدام پر از تجهیزات مخصوص برای خلبان و افسر رادار (RIO) هستند. تامکت امروزه جنگنده‌ای بازنشسته است؛ اما در زمان خودش یکی از پیشرفته‌ترین هواگردها به حساب می‌آمد.تامکت محصول دوران جنگ سرد بود؛ زمانی که ناوهای هواپیمابر آمریکا هدف‌های کلیدی برای حمله‌ی احتمالی شوروی بودند. در چنین فضایی، این جنگنده با تمرکز همزمان روی دفاع و حمله ساخته شد.رادار قدرتمند AWG-9 می‌توانست تهدیدها را از فاصله‌ای بیش از ۱۴۴ کیلومتر شناسایی کند. همین قابلیت باعث شد وجود افسر مخصوص رادار ضروری باشد؛ کسی که بخش بزرگی از کابین عقب در اختیار او و سیستم پیچیده‌ی کنترل سلاح قرار داشت.کابین خلبان کم‌امکانات نبود: صندلی پرتاب اضطراری، نمایشگرهایی با اطلاعات پرواز و نمای محدودی از صفحه‌ی افسر رادار.مقاله‌های مرتبطپرونده کامل جنگنده F-35؛ از داستان طراحی تا مقایسه با سوخو-۵۷ و J-20کابین جنگنده F-16 چه شکلی است؟اف-۱۴ به سلاح‌های متنوعی مجهز بود؛ از موشک‌های فینیکس دوربرد گرفته تا توپ ۲۰ میلی‌متری وولکان. ترکیب این سلاح‌ها با توانایی کنترل همزمان توسط دو خدمه، قدرت این جنگنده را در هر فاصله‌ای بالا می‌برد.کار افسر رادار اصلاً ساده نبود. در ویدیویی از داخل کابین اف-۱۴، به تعداد بالای کلیدها و سوییچ‌های مختلف اشاره می‌شود.