تحولی نوین در درمان سرطان پستان: نانوگل‌هایی که تومور را نابود می‌کنند

به گزارش فرتاک نیوز، این فناوری نوین در آزمایش‌های اولیه توانسته است اثربخشی درمان را افزایش دهد و عوارض جانبی آن را کاهش دهد. سرطان پستان یکی از شایع‌ترین انواع سرطان‌ها در جهان است و داروی دوکسوروبیسین به‌طور گسترده برای درمان آن استفاده می‌شود. با این حال، این دارو به‌دلیل سمیت بالا، هدف‌گیری ناکارآمد و ایجاد مقاومت دارویی، همیشه اثربخشی کامل نداشته است. به همین دلیل، پژوهشگران در تلاش‌اند روش‌هایی برای رساندن دقیق‌تر داروها به تومورها بیابند. گروهی از پژوهشگران با استفاده از فرآیند تکثیر دومرحله‌ای، نانوگل‌هایی ساخته‌اند که قادرند هر دو عامل درمانی را هم‌زمان حمل کنند. در این سیستم، دوکسوروبیسین در ساختار DNA جای می‌گیرد و الیگونوکلئوتید آنتی‌سنس ژن PLK1 را که در رشد سلول‌های سرطانی نقش دارد، هدف قرار می‌دهد. برای هدف‌گیری دقیق‌تر، این نانوگل‌ها با آپتامری به نام AS1411 عامل‌دار شده‌اند که به پروتئین نوکلئولین متصل می‌شود؛ پروتئینی که در بسیاری از سلول‌های تومور به‌طور غیرعادی افزایش یافته است. با استفاده از تکنیک‌هایی مانند میکروسکوپ الکترونی، پراکندگی پویای نور، الکتروفورز ژل، فلوسیتومتری و آزمون‌های مولکولی، کارایی این نانوساختارها بررسی شده است. در مرحله آزمایشگاهی، از سلول‌های MCF-7 برای ارزیابی جذب سلولی، خاموشی ژن، سمیت و مرگ سلولی استفاده شد. در مرحله درون‌تنی نیز، موش‌هایی که با سلول‌های سرطانی آلوده شده بودند با این نانوگل‌ها درمان شدند. نتایج نشان دادند که این نانوگل‌ها رشد تومور را به‌طور چشم‌گیری کاهش داده و بیان ژن PLK1 را نیز مهار کردند. نکته مهم در این پژوهش، آزادسازی کنترل‌شده داروها در پاسخ به آنزیم FEN1 بود که در سلول‌های تومور بیش از حد بیان می‌شود. این موضوع باعث شد که عامل‌های فعال عمدتاً در محل تومور آزاد شوند و به بافت‌های سالم آسیب نرسانند. این یافته‌ها در نشریه Micro & Nano Letters منتشر شده و پتانسیل نانوگل‌های DNA را به‌عنوان پلتفرمی نوین برای درمان ترکیبی سرطان پستان نشان می‌دهد.